حدود یک سال پیش در چنین روزی شخصی به نام "سه نقطه" پای به عرصه ی مجاز گذاشت . دقیقا پنج روز مانده به ماه مبارک رمضان با سری که به سنگ خورده بود حیران و سرگردان با خود گفت : "شاید حسابرسی در دنیای مجازی شروعی متفاوت و موثر باشد." با توبه ای دوباره و امیدی دوباره آغاز کرد . وبلاگ را راه اندازی نمود و در طول ماه مبارک رمضان هر روز می نوشت . و هر روز حس می کرد که چشمانش بینا تر شده اند . انگار اتفاق های پر از درس و پر از احساس او را احاطه کرده بودند و تا دیروز آنها را نمی دید . این نوشتن ها در دل ماهِ میهمانی خداوند او را با عشق ، بیشتر آشنا کرد ، عشقی که متفاوت تر از تمام عشق های گذشته اش بود ، از فکر نشات می گرفت .
به نقل از خودش می گویم که گفت : " ماه رمصان پارسال بهترین ماه رمضان عمرم بود ."
+ ماهِ عزیزم ، برای سحر هایت ، و نفس کشیدن در لحظه هایت در حرم حضرت رضا علیه السلام بدجوری دلم تنگ شده است . و دو چرخه ی سبزِ پدر و مسیر حرم و نسیم روح نواز ، و رفیقی که فاصله ها برای ما بی معنیست .
+ خدای عزیزم ، از همان رزق های گسترده ای که پارسال روزیِ دلم کردی می خواهم ، به لطف و کرمت ، که تو ارحم الراحمینی .
درباره این سایت